Σταμάτα επιτέλους!

Δυστυχώς καθημερινά ακούμε για περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας με θύματα μικρά παιδιά. Τι μπορούμε όμως να κάνουμε για να τα βοηθήσουμε;, που θα πρέπει να απευθυνθούμε;, η βία εις βάρος τους διώκεται από τον νόμο;. Σε όλα αυτά τα ερωτήματα θα δοθούν απαντήσεις μέσω αυτού του άρθρου.

Η ενδοοικογενειακή βία μπορεί να περιλαμβάνει την σωματική κακοποίηση, την ψυχολογική κακοποίηση, την σεξουαλική κακοποίηση και την παραμέληση. Παρακάτω θα αναφερθούν οι ορισμοί αυτών των εννοιών, έτσι όπως έχουν δοθεί από διαφόρους ειδικούς.

Η σωματική βία ορίζεται ως η συμπεριφορά κατά την οποία ένα άτομο πληγώνει και προκαλεί φυσικό πόνο εσκεμμένα σε ένα άλλο άτομο. Σωματική βία θεωρείται το σπρώξιμο, χαστούκι, χτύπημα, κλωτσιά, τράβηγμα μαλλιών, δάγκωμα, ρίξιμο αντικειμένων και οτιδήποτε άλλο μπορεί να προκαλέσει πόνο, τραυματισμό ή ακρωτηριασμό.

Η ψυχολογική βία μπορεί να περιλαμβάνει ταπείνωση, βρισιές, προσβολές, απειλές, απομόνωση του θύματος από αγαπημένα πρόσωπα, έλεγχος. Η ψυχολογική βία είναι εξίσου σοβαρή και παρουσιάζεται σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις βίας είτε μόνη της ή σε συνδυασμό με άλλες μορφές βίας.

Η σεξουαλική βία ή παρενόχληση μπορεί να περιλαμβάνει απόπειρα βιασμού, καταναγκαστική έκθεση του θύματος σε πορνογραφικό υλικό και γενικότερα την επιβολή σεξουαλικής πράξης ή συμπεριφορών οι οποίες καθιστούν τα θύματα αντικείμενα σεξουαλικής εκμετάλλευσης.

Η παραμέληση ορίζεται ως η αποτυχία ενός γονέα ή προσώπου φροντίδας να παρέχει στο παιδί την απαραίτητη φροντίδα η οποία είναι σημαντική για τις αναπτυξιακές ανάγκες του παιδιού. Βάσει των κοινωνικών στερεοτύπων, παραμέληση μπορεί να θεωρηθεί όταν το πρόσωπο φροντίδας δεν παρέχει στο παιδί βασικές ανάγκες (πχ φαγητό, ρούχα, νερό) καθώς επίσης, δευτερεύουσες ανάγκες όπως συναισθηματική εγγύτητα, ασφάλεια, τρυφερότητα και εποπτεία.

Οι συνέπειες της ενδοοικογενειακής βίας έχουν σοβαρές επιπτώσεις στην ομαλή ανάπτυξη ενός παιδιού.

Εξ αιτίας της αρχίζει και νιώθει πολλά αρνητικά συναισθήματα όπως, εγκατάλειψη, αστάθεια, συναισθηματική στέρηση, καχυποψία, μειονεξία, ντροπή και φυσικά κοινωνική απομόνωση. Δυστυχώς αυτά τα συναισθήματα το ακολουθούν για πάντα και θα πρέπει να καταβάλλει πολλές προσπάθειες και φυσικά με τη βοήθεια ειδικών για να καταφέρει να τα αποβάλλει.

Δεν πρέπει να μείνουμε άπραγοι, δεν πρέπει να σωπάσουμε, με τη σιωπή μας γινόμαστε συνένοχοι σε αυτές τις αποτρόπαιες πράξεις. Πρέπει να βοηθήσουμε αυτά τα παιδιά που βιώνουν αυτή την "κόλαση".

Σε περίπτωση που αντιληφθούμε στον οικογενειακό η τον κοινωνικό μας περίγυρο ότι υπάρχει παιδί ή υπάρχουν παιδιά που κακοποιούνται θα πρέπει να καλέσουμε την αστυνομία ή να απευθυνθούμε σε ειδικές τηλεφωνικές γραμμές, οι οποίες δημιουργήθηκαν για να βοηθήσουν σε τέτοια περιστατικά.

Πίσω από τα ακουστικά αυτών των τηλεφωνικών γραμμών βρίσκονται κοινωνικοί λειτουργοί, ψυχολόγοι αλλά και εθελοντές, οι οποίοι είναι πάντα σε ετοιμότητα. Παρακάτω θα σας παραθέσω τις πιο σημαντικές τηλεφωνικές γραμμές για παιδιά και εφήβους.

Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζετε ότι η ενδοοικογενειακή βία είναι ένα έγκλημα που τιμωρείται από τις διατάξεις του Ν. 3500/2006.

*Τηλεφωνικές γραμμές για παιδιά και εφήβους

• 1107 Εθνική Γραμμή Παιδικής Προστασίας (24 ώρες, κάθε μέρα)

• 210 6007686 Help-Line Γραμμή Βοηθείας (9.00πμ-5.00μμ)

• 1056 Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή για τα παιδιά (δωρεάν, 24 ώρες, κάθε μέρα)

• 115 25 Γραμμή Μαζί για το Παιδί (Δευτέρα έως Παρασκευή: 9:00πμ-9:00μμ)

• 800 11 32 000 Γραμμή του Συνηγόρου του Παιδιού για παιδιά (δωρεάν, Δευτέρα έως Παρασκευή: 9:00πμ-4:00μμ)

Γράφει ο George James