Η αποτελεσματική
επικοινωνία με τους συνανθρώπους μας είναι πάρα πολύ σημαντική. Εξίσου σημαντική
είναι και η επικοινωνία μεταξύ γονέων και παιδιών, διότι αποτελεί θεμέλιο λίθο για
τη δημιουργία μιας υγιούς σχέσης.
Οι γονείς
δεν πρέπει να περιορίζονται μόνο στην φροντίδα του παιδιού αλλά θα πρέπει να ασχολούνται
με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε το παιδί να αναπτυχθεί ομαλά αλλά και να δημιουργήσει
μια υγιή προσωπικότητα.
Αξιοσημείωτη
είναι η αναφορά των ειδών επικοινωνίας. Υπάρχουν δυο είδη επικοινωνίας, η λεκτική
επικοινωνία, η οποία εκφράζεται μέσω του προφορικού λόγου, στον οποίο περιλαμβάνεται
η χροιά αλλά και ο τόνος της φωνής, δηλαδή δεν είναι σημαντικό μόνο το τι λέμε αλλά
και ο τρόπος με τον οποίο το λέμε. Επίσης υπάρχει η μη λεκτική επικοινωνία, δηλαδή
η στάση του σώματος, οι μορφασμοί, το χαμόγελο, η βλεμματική επαφή.
Πολλοί γονείς
κάνουν αρκετά λάθη όταν τα παιδιά τους επιθυμούν να τους μιλήσουν και να εξωτερικεύσουν
αυτά που νιώθουν και τους προβληματίζουν. Αυτά τα λάθη ονομάζονται εμπόδια επικοινωνίας
και αναλύονται παρακάτω.
- Ο καθησυχασμός: «πως κάνεις έτσι, δεν είναι τίποτα, χαμογέλα, μην κλαις»
- Ο έπαινος: «είσαι ο/η καλύτερος-η, δεν έχεις ανάγκη»
- Αλλαγή θέματος: «άστα αυτά, σου ετοίμασα το αγαπημένο φαγητό σου, μην ασχολείσαι»
- Χρησιμοποίηση αρνητικών επιθετικών προσδιορισμών: «αφού είσαι τεμπέλης/α, αφού είσαι γκρινιάρης/α»
Αυτά τα λάθη
έχουν ως αποτέλεσμα το παιδί να μην μπορεί να εκφραστεί και να αποφορτιστεί.
Ένα παιδί
που έχει μάθει την συζήτηση και τον διάλογο και επικοινωνεί σωστά με τους γονείς
του έχει περισσότερες πιθανότητες να το αναπαράγει στη ζωή του σε σχέση με ένα παιδί
που αντιμετωπίζει μια αντίθετη κατάσταση.
Σε αυτό το σημείο
είναι σημαντικό να αναφερθούν οι προϋποθέσεις για την ανάπτυξη υγιών σχέσεων μεταξύ
γονέων και παιδιών.
- Εμπιστοσύνη: οι γονείς πρέπει να εμπιστεύονται τα παιδιά τους , να τους ενθαρρύνουν ακόμη και εάν αποτύχουν, αλλά και να τους δίνουν την δυνατότητα να παίρνουν πρωτοβουλίες.
- Σεβασμός: οι γονείς δεν θα πρέπει να υποτιμούν τα παιδιά τους λόγω της μικρής τους ηλικίας. Θα πρέπει να τα ακούν και να τα ενθαρρύνουν να εκφραστούν και να μην τα καταπιέζουν.
- Εξατομίκευση: τα παιδιά δεν θα πρέπει να συγκρίνονται με τα αδέρφια τους αλλά ούτε και με άλλους συνομήλικους τους. Όλα τα παιδιά είναι ιδιαίτερα, και διαθέτουν μια διαφορετικότητα και μια μοναδικότητα.
- Ενεργητική ακρόαση: πολύ σημαντική είναι η ενεργητική ακρόαση. Όταν οι γονείς ακούν προσεκτικά ότι έχουν να τους πουν τα παιδιά τους, τότε κι αυτά με τη σειρά τους θα ακούν με προσοχή τους γονείς τους. Επίσης πολύ σημαντικό είναι οι γονείς να προσπαθήσουν να αναπτύξουν την ικανότητα να μπορούν να αποκωδικοποιούν τα λεγόμενα των παιδιών τους, διότι πολλές φορές τα παιδιά δεν μπορούν να βρουν τις κατάλληλες λέξεις για να εκφράσουν αυτά που νιώθουν.
- Ενσυναίσθηση: είναι πολύ σημαντικό οι γονείς να μπορούν να μπουν στην θέση των παιδιών τους και να μην ξεχνούν ότι κι εκείνοι κάποτε ήταν παιδιά.
- Επιβράβευση: εξίσου σημαντική είναι και η επιβράβευση που λαμβάνουν τα παιδιά από τους γονείς τους ακόμη κι αν αποτύχουν, διότι πρέπει να μαθαίνουν ότι μέσα από τα λάθη τους μπορούν να γίνουν καλύτεροι.
- Οριοθέτηση: οι γονείς πρέπει να θέτουν όρια στα παιδιά τους, διότι μαθαίνοντας τα παιδιά να οριοθετούνται δεν θα οδηγηθούν σε εθισμούς και εξαρτήσεις.
Αυτό που χρειάζεται
ένα παιδί είναι ένα ασφαλές και υγιές οικογενειακό περιβάλλον με αποδοχή, αγάπη
και όμορφα πρότυπα.
Οι γονείς θα
πρέπει να αφήσουν τα παιδιά τους να ανοίξουν μόνα τους τα φτερά τους έτσι ώστε αυτά να γίνουν
υγιείς, ισορροπημένοι, ασφαλείς και ευτυχισμένοι ενήλικες. Βέβαια αυτό θα πρέπει
να “χτιστεί” από μικρή ηλικία και με πολλή προσοχή.
Γράφει ο George James
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου