Jeffrey Dahmer: η ιστορία του κατά συρροή δολοφόνου που έγινε σειρά στο Netflix με πρωταγωνιστή τον Evan Peters

 

Όταν οι αστυνομικοί έψαξαν το σπίτι του Τζέφρι Ντάμερ, βρήκαν 83 φωτογραφίες πτωμάτων σε διάφορα στάδια αποσύνθεσης. Ένα βαρέλι με οξύ που περιείχε τα διαμελισμένα κορμιά τριών αντρών, μια κατάψυξη γεμάτη με τα άκρα των θυμάτων, κουτιά με μουμιοποιημένα χέρια και γεννητικά όργανα και τέσσερα κομμένα κεφάλια στο ψυγείο.

Ήταν η συλλογή που απέκτησε ύστερα από τις δολοφονίες 17 νεαρών αντρών.

Ό,τι κομμάτι έλειπε απ’ τους άντρες, είτε είχε διαλυθεί στο βαρέλι με το οξύ είτε είχε φαγωθεί από τον ίδιο τον Ντάμερ!

Δεν ήταν τυχαίο που ο Τζέφρι Ντάμερ έγινε ένας από τους διασημότερους κατά συρροήν δολοφόνους της Αμερικής. Τα εγκλήματά του ξεπερνούσαν σε φρίκη ακόμα και τις πιο ευφάνταστες ταινίες τρόμου. Αλλά ο Ντάμερ ήταν ένας δολοφόνος με “αισθήματα”.

Τον τυραννούσαν οι ενοχές και ένιωθε εγκλωβισμένος στη διεστραμμένη σεξουαλικότητά του.

Ο “καλός” δολοφόνος

Ο κατά συρροή δολοφόνος Τζέφρι Ντάμερ .

Ο Τζέφρι Ντάμερ γεννήθηκε στις 21 Μαΐου του 1960 και μεγάλωσε σε μία απολύτως φυσιολογική οικογένεια.

Ήταν ο πρωτότοκος -δυο γιων- της -καθηγήτριας τηλετύπου- Joyce Annette και του -ερευνητή χημικού- Lionel Herbert Dahmer.

Η μητέρα του φέρεται να είχε ανάγκη την προσοχή και τον οίκτο όλων -στο Νο1 της λίστας ήταν ο Lionel- και ήταν τόσο έντονη που τσακωνόταν με όλους. Οι by default λειτουργίες της Joyce ήταν δυο: ήταν ή θυμωμένη -με όλους και όλα- ή άρρωστη -ή τουλάχιστον έτσι πίστευε και έλεγε για να ασχολούνται μαζί της.

Σε κάθε περίπτωση, δεν είχε χρόνο για το παιδί της με την κατάσταση να επιδεινώνεται όταν έμεινε έγκυος στον αδελφό του Jeffrey, ο οποίος χαρακτηριζόταν από γείτονες ως «ενεργητικό και χαρούμενο παιδί», έως τα 4, όταν υποβλήθηκε σε επέμβαση διπλής κήλης. Έκτοτε ήταν υποτονικός «ήσυχος και συνεσταλμένος».

Την εποχή που ο Jeffrey πήγε στο σχολείο, ο πατέρας του έλειπε πολύ συχνά λόγω σπουδών. Κάθε φορά που επέστρεφε στο σπίτι, η -υποχόνδρια, καταθλιπτική- Joyce απαιτούσε με όποιον τρόπο διέθετε, όλη του την προσοχή. Μια φορά που δεν την απήλαυσε, έκανε απόπειρα αυτοκτονίας.

 Δεν θα έλεγες πως άφηνε στον Lionel είχε επιλογές και για αυτό ο Jeffrey είχε πει πως από μικρός «ένιωθα αβέβαιος για την σταθερότητα της οικογενειακής μου ζωής, σε ένα σπίτι γεμάτο με εντάσεις και διαφωνίες».

Οι δάσκαλοι του μετέπειτα serial killer εντόπισαν από πολύ νωρίς «έντονα πρώιμα σημάδια εγκατάλειψης», στο παιδί που είχε ένα μικρό αριθμό φίλων. Αναγκάστηκε να τους αποχωριστεί το 1966, οπότε η οικογένεια μετακόμισε στο Doylestown του Οχάιο.

Ένα μήνα μετά (Δεκέμβριο) γεννήθηκε ο David. Πριν βγει το έτος, πήρε το πτυχίο του ο Lionel και άρχισε να δουλεύει ως χημικός ανάλυσης. Ο Jeffrey είχε ήδη αναπτύξει το ενδιαφέρον του για τα νεκρά ζώα. Αργότερα ομολόγησε το εξής: «Από όταν είδα τον πατέρα μου να αφαιρεί τα οστά ζώων, κάτω από το σπίτι μας, αισθάνθηκα να με ενθουσιάζει -περιέργως- ο ήχος τους, όταν έσπαγαν».

Άρχισε τις ανασκαφές για να βρει και άλλα κόκαλα στην αυλή του σπιτιού και εξερευνούσε τα σώματα ζωντανών ζώων, ώστε να μάθει να εντοπίζει τα οστά τους.

Όταν μπήκε στην εφηβεία, συνειδητοποίησε ότι ήταν ομοφυλόφιλος.

Δεν αποκάλυψε σε κανέναν τις σεξουαλικές του προτιμήσεις, ειδικά όταν οι φαντασιώσεις του άρχισαν να παίρνουν βίαιη τροπή.

Ήθελε ο παρτενέρ του να είναι τελείως ήσυχος και ακίνητος, σχεδόν σαν πτώμα και συνέδεσε πολύ στενά την έννοια της σεξουαλικής ευχαρίστησης με τον διαμελισμό ζώων, που ήταν η κύρια ασχολία του εκείνη την περίοδο.

Δεν άργησε να πραγματοποιήσει τις φαντασιώσεις του.

Ο πρώτος φόνος         

Στα 16 όταν έφτιαξε όλο το πλάνο των «θέλω» του στο μυαλό του, πέρασε από τη θεωρία, στην πράξη. Επρόκειτο να αφήσει αναίσθητο έναν άνδρα που του άρεσε και στη συνέχεια έκανε σεξουαλική χρήση του σώματος του.

Ένα βράδυ κρύφθηκε μέσα σε θάμνους, με ένα ρόπαλο του μπέιζμπολ στα χέρια και έστησε καρτέρι σε αυτόν τον άνδρα, ο οποίος δεν πέρασε από το συγκεκριμένο δρόμο. Ο Jeffrey ωστόσο, είχε καταλήξει ότι αυτό που ήθελε για το μέλλον του ήταν να επιτίθεται σε όποιον του άρεσε και να τον υποτάσσει.

Στα 17 (1977) οι βαθμοί του έκαναν βουτιά. Ο πατέρας του είχε ανακαλύψει πως η Joyce είχε εξωσυζυγική σχέση και ζήτησε διαζύγιο. Είπαν στα παιδιά πως χωρίζουν φιλικά. Στις αρχές του 1978 ο Lionel μετακόμισε σε ένα motel. Το Μάιο του ίδιου έτους, ο Jeffrey πήρε απολυτήριο λυκείου. Τότε τον εγκατέλειψε και η Joyce. Πήρε μαζί της τον ανήλικο David.

Ο ενήλικας Jeffrey ήταν πια ολομόναχος και απόλυτα υπεύθυνος για τη ζωή του. Τρεις εβδομάδες μετά την αποφοίτηση του, έκανε τον πρώτο του φόνο. Ο 19χρονος Steven Mark Hicks έκανε auto stop, ο Dahmer σταμάτησε, του πρότεινε να πάνε σπίτι του να πιουν μπύρες, ο Hicks συμφώνησε και αυτή ήταν η τελευταία ημέρα της ζωής του.«Ένιωσα να διεγείρομαι σεξουαλικά, όταν τον είδα στην άκρη του δρόμου, χωρίς μπλούζα. Αμέσως άρχισε να μου μιλάει για κορίτσια. Έπειτα από πολλές ώρες συζήτησης και μεγάλη ποσότητα αλκοόλ ήθελε να φύγει. Εδώ δεν ήθελα».

Του έφερε δυο χτυπήματα με έναν αλτήρα 4.5 κιλών, στο πίσω μέρος του κεφαλιού -ενώ το θύμα καθόταν σε μια πολυθρόνα-, τον αναισθητοποίησε, τον έπνιξε μέχρι θανάτου με τη ράβδο του αλτήρα, τον έγδυσε, άρχισε να περιεργάζεται το στήθος του, σηκώθηκε όρθιος και άρχισε να αυνανίζεται.

Την επόμενη ημέρα έκανε ό,τι του είχε μάθει ο πατέρας του: διέλυσε το σώμα του στο υπόγειο του σπιτιού. Έθαψε τα λείψανα σε ένα ρηχό τάφο στην αυλή του και κάποιες εβδομάδες αργότερα τα πήρε για να καθαρίσει τη σάρκα από τα οστά. Μετά διέλυσε το δέρμα σε οξύ, πριν ρίξει ό,τι είχε απομείνει στην τουαλέτα. Έσπασε τα κόκαλα με μια βαριοπούλα και τα σκόρπισε στο δάσος.

Η πρώτη σύλληψη

Λίγους μήνες μετά και ενώ ο πατέρας του εμφανίστηκε στο σπίτι με τη νέα του αρραβωνιαστικιά, εκείνος έφυγε για το Ohio State University. Είχε πει πως θα σπουδάσει επιχειρήσεις. Μετά ένα τρίμηνο έγινε ξεκάθαρο ότι το μόνο που ήθελε ήταν να μεθάει, σε αιφνιδιαστική επίσκεψη του Lionel στο πανεπιστήμιο.

Ανακοίνωσε στον γιο του πως θα καταγόταν στον στρατό.

Αυτό και έγινε το Γενάρη του 1979. Εκπαιδεύτηκε ως ειδικός γιατρός πριν υπηρετήσει ως μάχιμος γιατρός στη Δυτική Γερμανία. Σύμφωνα με τις αναφορές, στον πρώτο χρόνο της θητείας του ήταν «μέτριος ή λίγο πάνω από το μέτριο» ως στρατιώτης.

Σε ένα συμβάν ανυπακοής, τη νύφη την πλήρωσε όλη η διμοιρία του, με συνέπεια να τον ξυλοκοπήσουν οι συνάδελφοι του. Το Μάρτιο του 1981 κρίθηκε ακατάλληλος, λόγω κατάχρησης αλκοόλ και επέστρεψε στις ΗΠΑ. Του δόθηκε ένα αεροπορικό εισιτήριο για τον προορισμό της αρεσκείας του. Είπε πως δεν μπορούσε να επιστρέψει σπίτι, γιατί δεν ήθελε να αντιμετωπίσει τον πατέρα του.

Έτσι πήγε στο Miami Beach «γιατί είχα βαρεθεί το κρύο και ήθελα να προσπαθήσω να επιβιώσω χωρίς τη βοήθεια κάποιου». Βρήκε δουλειά σε ένα delicatessen και μίσθωσε το δωμάτιο ενός motel, από όπου εκδιώχθηκε γιατί δεν πλήρωνε. Έκτοτε κοιμόταν στην παραλία, μέχρι την ημέρα που τηλεφώνησε στον πατέρα του. Του ζήτησε να τον δεχθεί πίσω.

Τον δέχθηκε. Αλλά δεν του χαρίστηκε. Ο Jeffrey είχε να κάνει μια σειρά από δουλειές στο σπίτι, έως ότου βρει μια εργασία. Δεν έκοψε το αλκοόλ. Μια ημέρα συνελήφθη για μέθη και ανάρμοστη συμπεριφορά. Τιμωρήθηκε με 60 δολάρια και 10 ημέρες κράτησης, με αναστολή. Ο πατέρας του προσπάθησε να τον βοηθήσει να αποτοξινωθεί, απέτυχε και τον έστειλε στη γιαγιά του στο Wisconsin.Ήταν το μόνο μέλος της οικογένειας στο οποίο έδειχνε στοργή ο εγκληματίας. Αρχικά έζησαν μαζί αρμονικά. Ο εγγονός συνόδευε παντού τη γιαγιά, έκανε τις περισσότερες δουλειές στο σπίτι, ενώ βρήκε και δουλειά.

 Ήταν πολύ καλό για να είναι αληθινό.

Το σημείωμα που «ξύπνησε» τον πραγματικό του εαυτό

Δέκα μήνες μετά, συνελήφθη για προσβολή δημοσίας αιδούς -έδειξε τα γεννητικά του όργανα ενώπιον 25 ανθρώπων. Του επιβλήθηκε πρόστιμο 50 δολαρίων. Ακολούθως απολύθηκε από τη δουλειά του και για την επόμενη διετία έζησε με τα χρήματα της γιαγιάς του.Tο Γενάρη του 1985 προσελήφθη για τη βραδινή βάρδια στο Milwaukee Ambrosia Chocolate Factory. Σε ένα ρεπό, ενώ διάβαζε ένα βιβλίο στη Δημόσια Βιβλιοθήκη, ένας άνδρας του άφησε ένα σημείωμα. Είχε γράψει σε αυτό πως ήθελε να του κάνει στοματικό σεξ και να τον παντρευτεί.

Κάπως έτσι ξύπνησε μέσα του ο παλιός του εαυτός -με τις φαντασιώσεις για κυριαρχία και έλεγχο υποτακτικών ανδρών.

Άρχισε τις επισκέψεις σε gay μπαρ και λουτρά «που έγιναν το μέρος στο οποίο χαλάρωνα». Είχε κλέψει και μια αρσενική κούκλα βιτρίνας, την οποία χρησιμοποιούσε για σεξουαλική διέγερση έως ότου την ανακάλυψε η γιαγιά του. Απαίτησε να την απομακρύνει από το σπίτι. Στις σεξουαλικές του συνευρέσεις, είχε διαπιστώσει ότι τον εκνεύριζε ότι κινούνταν οι παρτενέρ του.

«Είχα εκπαιδευτεί να βλέπω τους ανθρώπους ως αντικείμενα ευχαρίστησης».

Για αυτό και άρχισε να χορηγεί στους σεξουαλικούς του συντρόφους υπνωτικά χάπια -τα οποία έβαζε στο αλκοόλ που τους κερνούσε. Περίμενε να αποκοιμηθούν και μετά έκανε ό,τι ήθελε, συνήθως στα λουτρά που κάποια στιγμή τον έπιασαν και τον απέβαλαν. Έκτοτε πήγαινε σε motel.Τα χάπια τα αγόραζε με συνταγή γιατρού, τον οποίον είχε πείσει πως δεν μπορούσε να κοιμηθεί μετά τη δουλειά έως το ξημέρωμα. Την ημέρα που διάβασε στην εφημερίδα για την επικείμενη κηδεία ενός 18χρονου, συνέλαβε την ιδέα να κλέψει το πτώμα, μετά τον ενταφιασμό και να το πάρει σπίτι του. Στην προσπάθεια της εκταφής, το χώμα ήταν πολύ σκληρό και εγκατέλειψε το σχέδιο.

Το Σεπτέμβριο του 1986 συνελήφθη για άσεμνη συμπεριφορά: αυνανίστηκε παρουσία δυο 12χρονων. Αρχικά ισχυρίστηκε πως ουρούσε, μη γνωρίζοντας πως υπήρχαν άλλοι άνθρωποι εκεί κοντά. Η κατηγορία μετατράπηκε σε άτακτη συμπεριφορά και καταδικάστηκε σε ένα χρόνο, με αναστολή.

Ο κατά συρροή δολοφόνος Τζέφρι Ντάμερ σε φωτογραφία της αστυνομίας από τη σύλληψή του για προσβολή της δημοσίας αιδούς το 1982 στο Wisconsin State Fair.

Υποχρεώθηκε να κάνει και συμβουλευτική ψυχοθεραπεία.

Η δίωρη διαδικασία εξαφάνισης του πτώματος

Ένα χρόνο αργότερα -και ενώ έμενε ακόμα με τη γιαγιά του- γνώρισε έναν 25χρονο, σε ένα μπαρ. Τον έπεισε να τον ακολουθήσει σε ένα ξενοδοχείο. «Δεν είχα σκοπό να τον σκοτώσω. Ήθελα να τον ναρκώσω και να ξαπλώσω δίπλα του, για να εξερευνήσω το σώμα του. Όταν ξύπνησα το πρωί, βρήκα τον άνδρα νεκρό με μώλωπες σε όλο το σώμα και αίμα να τρέχει από την άκρη του στόματος του. Τα χέρια μου ήταν μελανιασμένα. Δεν μπορούσα να πιστέψω αυτό που είχε συμβεί».

Αγόρασε μια μεγάλη βαλίτσα και με αυτή μετέφερε τη σορό στο σπίτι του. Εκεί έκοψε το κεφάλι, τα χέρια, τα πόδια και τον κορμό και μετά αφαίρεσε το δέρμα από τα κόκαλα, πριν το κόψει σε μικρά κομμάτια. Έπειτα έβαλε τη σάρκα σε σακούλες σκουπιδιών, τύλιξε τα οστά μέσα σε ένα σεντόνι, τα θρυμμάτισε χτυπώντας με μια βαριοπούλα και τα πέταξε και αυτά στα σκουπίδια -όπου κατέληξαν όλα πλην του κεφαλιού, το οποίο έβρασε σε μείγμα βιομηχανικού απορρυπαντικού και χλωρίνης.

Ήθελε να διατηρήσει το κρανίο, ως ερέθισμα για τον αυνανισμό του. Κατά τη λεύκανση όμως, αποδυναμώθηκε τόσο που αναγκάστηκε να το κονιορτοποιήσει και να το πετάξει. Για όλη τη διαδικασία χρειάστηκε δυο ώρες.

Από εκείνη τη στιγμή μέχρι και τη σύλληψή του, το 1991, ο Ντάμερ δεν σταμάτησε να σκοτώνει.

Δεν ήθελε να βασανίσει τα θύματά του, γι’ αυτό και τα στραγγάλιζε, αφού τα νάρκωνε, για να μην υποφέρουν.

Ο Ντάμερ ήταν πια νεκρόφιλος. Το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν η επαφή με τα πτώματα.

Για να τα ξεφορτωθεί, όταν βρίσκονταν σε προχωρημένη αποσύνθεση, εφάρμοζε τις ίδιες μεθόδους που είχε χρησιμοποιήσει στο παρελθόν.

Ξεχώριζε τη σάρκα απ’ τα οστά. Τα μεν τα διέλυε σε οξύ και τα κόκαλα τα θρυμμάτιζε.

Ορισμένες φορές κρατούσε τα κρανία και αφού τα έβραζε, τα έβαφε γκρι, για να φαίνονται σαν πλαστικές κούκλες.

Αν είχε ιδιαίτερη αδυναμία σε κάποιο θύμα, βαλσάμωνε τα γεννητικά του όργανα και όποιο άλλο σημείο του σώματός του θεωρούσε πολύ όμορφο.

Επιχείρησε να δημιουργήσει “ζόμπι”, κάνοντας αυτοσχέδιες λοβοτομές σε μερικά θύματά του, αλλά οι άντρες πέθαναν μετά από λίγες ώρες.

Μετά από ένα σημείο, άρχισε να τρώει κομμάτια των “εραστών” του, πιστεύοντας ότι με αυτό τον τρόπο τους κρατούσε κοντά του.

Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι ο κανιβαλισμός συνοδεύει συχνά τη νεκροφιλία και στην περίπτωση του Ντάμερ, ήταν ένας τρόπος να αντιμετωπίσει τη μοναξιά.

Στις 27 Μαΐου του 1990, ο Ντάμερ κόντεψε να αποκαλυφθεί στην αστυνομία, όταν ένα απ’ τα θύματά του απέδρασε.

Ήταν όμως τόσο ναρκωμένο, που δεν μπορούσε να εξηγήσει τι συνέβη και η αστυνομία πίστεψε την ιστορία που τους είπε ο Ντάμερ, ότι ήταν ο εραστής του και ήπιε λίγο παραπάνω στη βραδινή τους έξοδο.

Την ίδια στιγμή που οι αστυνομικοί επέστρεφαν το θύμα στο σπίτι του δολοφόνου, στο μπάνιο υπήρχε ακόμα το πτώμα του άντρα που είχε σκοτώσει πριν από τρεις μέρες.

Ο Ντάμερ συνέχισε να σκοτώνει μέχρι τις 22 Ιουλίου του 1991, όταν ένα άλλο θύμα, ο Τρέισι Έντουαρντς, απέδρασε απ’ το σπίτι του και ενημέρωσε την αστυνομία για το “φρικιό” που ήθελε να φάει την καρδιά του.

Όταν οι αστυνομικοί έφτασαν στο σπίτι του, ο Ντάμερ ήταν πλήρως συνεργάσιμος και παραδέχτηκε ότι απείλησε τον Έντουαρντς με μαχαίρι.

Αντέδρασε μόνο όταν οι αστυνομικοί βρήκαν τις φωτογραφίες των πτωμάτων και προσπάθησαν να τον συλλάβουν.

Υπήρχαν πολαρόιντ φωτογραφίες στις οποίες ο Ντάμερ πόζαρε με κομμάτια των σωμάτων των θυμάτων του. Η ταυτοποίηση θα ήταν πολύ δύσκολη αν ο ίδιος δεν κρατούσε τις ταυτότητές τους ως αναμνηστικά ή τρόπαια.

Ήταν νεκρόφιλος και το μόνο ενδιαφέρον του ήταν η επαφή με τα νεκρά σώματα των ανδρών που συναντούσε. Βαλσάμωνε τα ωραιότερα σημεία του σώματος των θυμάτων του και όταν άρχισε να τρώει κομμάτια τους, πίστευε ότι τους κρατούσε κοντά του.

Τελικά τον έριξαν στο πάτωμα και του έβαλαν χειροπέδες.

Ξαπλωμένος στο πάτωμα, ο Ντάμερ ψιθύρισε: “Για ό,τι έκανα, μου αξίζει να πεθάνω”.

Τα θύματα του Ντάμερ.

Επί δύο εβδομάδες ντετέκτιβ του Ανθρωποκτονιών και του FBI, ανέκριναν τον Τζέφρι Ντάμερ σχετικά με τις δολοφονίες που είχε διαπράξει και τα αποδεικτικά στοιχεία που βρέθηκαν στο διαμέρισμά του. Ο Ντάμερ παραιτήθηκε από το δικαίωμά του να έχει δικηγόρο παρόντα στις ανακρίσεις, λέγοντας ότι ήθελε να ομολογήσει όλα όσα είχε κάνει. Παραδέχθηκε ότι δολοφόνησε 16 νέους άνδρες στο Ουισκόνσιν από το 1987 και έναν ακόμη νεαρό, τον Στίβεν Χικς που ήταν το πρώτο θύμα του, στο Οχάιο το 1978.

Η δίκη του στο Μιλγουόκι του Ουισκόνσιν

Ο Ντάμερ ομολόγησε την ενοχή του για τις δολοφονίες, αλλά στη δίκη, οι συνήγοροι υπεράσπισης υποστήριξαν ότι ήταν παράφρων. Η Εισαγγελία απέρριψε το επιχείρημα. Ο δικαστικός ψυχίατρος Παρκ Ντίετζ, έκρινε ότι μπορούσε να δικαστεί, επειδή κατά τον νόμο είχε σώας τας φρένας.

«Ο Ντάμερ προσπαθούσε να μείνει μόνος με το θύμα για να μην έχει μάρτυρες. Τα εγκλήματά του δεν ήταν παρορμητικά, ετοίμαζε εκ των προτέρων κάθε δολοφονία. Έπασχε από «Πυγμαλιωνισμό», αλλά αν και η παραφιλία του δεν ήταν θέμα προσωπικής επιλογής, δεν ήταν σαδιστής. Η συνήθειά του να είναι μεθυσμένος πριν δολοφονήσει δείχνει ότι είχε επίγνωση του σωστού και λάθους και ήθελε να ξεπεράσει τις αναστολές του».

Ο Λάιονελ Ντάμερ, πατέρας του κατά συρροή δολοφόνου Τζέφρι Λ. Ντάμερ μαζί με τη σύζυγό του Σάρι κατά την πρώτη ημέρα της δίκης του γιου του σχετικά με τη διανοητική του κατάσταση, στις 30 Ιανουαρίου 1992, στο Μιλγουόκι. Η Σάρι Ντάμερ ήταν η μητριά του Τζέφρι Ντάμερ.

Πολλοί ψυχίατροι διέγνωσαν διάφορες διαταραχές προσωπικότητας, αλλά το δικαστήριο έκρινε ότι καμιά από αυτές δεν αποτελούσε ελαφρυντικό για την ποινή. Καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη συν 70 χρόνια.

Ο serial killer πέθανε για όσα έκανε, στις 28 Νοεμβρίου του 1994, όταν ένας συγκρατούμενος, που αποκαλούσε τον εαυτό του «Χριστό», τον ξυλοκόπησε με μεταλλική ράβδο στο ντουζ του γυμναστηρίου, μέχρι θανάτου. Όσο βρισκόταν στη φυλακή, ο Ντάμερ είχε βαφτιστεί ξανά και δήλωνε μετανιωμένος για τα εγκλήματά του.

Η γυναίκα που προσπάθησε να σταματήσει τη δράση του

Η Glenda Cleveland ήταν γειτόνισσα του Jeffrey Dahmer και ο κατά συρροή δολοφόνος θα μπορούσε να είχε σταματήσει δύο μήνες νωρίτερα εάν μόνο για μία φορά η αστυνομία άκουγε τις καταγγελίες της.

Εκείνη προσπάθησε όσο μπορούσε. “Είστε σίγουροι;” ρωτούσε συνεχώς την αστυνομία στο τηλέφωνο όταν επέμεναν ότι ένα ζαλισμένο και γυμνό αγόρι που προσπαθούσε να δραπετεύσει από το σπίτι του Dahmer ήταν στην πραγματικότητα ένας ενήλικας που είχε εμπλακεί σε μια σύγκρουση εραστών μαζί του.

Γνωρίζουμε τώρα, φυσικά, ότι ήταν ο 14χρονος Konerak Sinthasomphone και ότι επρόκειτο να γίνει το επόμενο θύμα ανθρωποκτονίας του Dahmer. Η κόρη Cleveland, Sandra Smith και η ανιψιά της, Νicole είχαν εντοπίσει το αγόρι να φεύγει από το διαμέρισμα του serial killer και να καταρρέει στον δρόμο στις 27 Μαΐου 1991. Στην πραγματικότητα η Glenda δεν έμενε δίπλα στον παρανοϊκό δολοφόνο αλλά στο απέναντι κτήριο από όπου παρακολουθούσε τα τεκταινόμενα και φυσικά έφταναν σε εκείνη περίεργες μυρωδιές καμένης σάρκας…

Η γενναία Glenda Cleveland στην ιστορική δίκη (Cr. Milwaukee Journal Centinel )

Όταν η ιστορία είδε το φως της δημοσιότητας και εκείνη έγινε μία σύγχρονη ηρωίδα, η Glenda σχολίαζε: «Θέλω απλώς να επιστρέψω στην κανονικότητα», είχε απαντήσει σε έναν από τους πολλούς δημοσιογράφους που την πολιόρκησαν και εμφανίστηκαν στο σπίτι της δίπλα στα Oxford Apartments όπου έμενε ο Dahmer.

Η Cleveland πέθανε στις 24 Δεκεμβρίου 2010, σε ηλικία 56 ετών, στο Μιλγουόκι στο διαμέρισμά της. Κάποιοι ανήσυχοι γείτονες, οι οποίοι δεν την είχαν δει για λίγες μέρες, μίλησαν στην αστυνομία, η οποία στη συνέχεια τη βρήκε ξαπλωμένη στο πάτωμα στο διαμέρισμά της. Η έκθεση του ιατροδικαστή ανέφερε ότι είναι «φυσικός θάνατος που προκαλείται από καρδιακές παθήσεις και υψηλή πίεση αίματος». Η κόρη της απέδωσε τον θάνατο της μητέρας της στο έντονο κάπνισμα.

«Monster: The Jeffrey Dahmer Story» («Τέρας: Η ιστορία του Τζέφρι Ντάμερ»)

Η σειρά "Dahmer - Monster: The Jeffrey Dahmer Story" είναι η πιο viral σειρά που έγινε γνωστή μέσα από το Netflix τον τελευταίο καιρό, καθώς ζωντανεύει με ανατριχιαστική λεπτομέρεια τις κανιβαλιστικές ορέξεις του ομώνυμου serial killer, τον οποίο υποδύεται ο Evan Peters.

Εκτός από το ότι συζητιέται στα social media, η επιτυχία του "Dahmer" δια χειρός Ryan Murphy φάνηκε και στα νούμερα του Netflix εκεί όπου έσπασε νέο ρεκόρ προβολών. Από την ημέρα που άρχισε να προβάλλεται στην υπηρεσία στις 21 Σεπτεμβρίου η σειρά μετράει πάνω από 196.2 εκατομμύρια ώρες προβολών, τοποθετώντας το πολύ ψηλά στην λίστα των πιο επιτυχημένων σειρών του Netflix.

Στη σειρά αυτή των δέκα επεισοδίων, πρωταγωνιστεί ο Evant Peters στο ρόλο του διαβόητου serial killer, με την αφήγηση να γίνεται σε μεγάλο βαθμό από την οπτική γωνία των θυμάτων και καταδύεται βαθιά στην ανικανότητα και την απάθεια της αστυνομίας, που του επέτρεψε να προχωρήσει σε ένα μακελειό για πολλά έτη. Η σειρά δραματοποιεί τουλάχιστον 10 περιπτώσεις όπου ο Ντάμερ παραλίγο να συλληφθεί αλλά τελικά αφέθηκε ελεύθερος.

Βέβαια, με την τόση δημοσιότητα που έλαβε το Dahmer δε θα μπορούσε όλη να είναι θετική όταν αφορά ένα τόσο ευαίσθητο θέμα όσο μιας αληθινής ιστορίας γεμάτη με ανθρωποκτονίες. Υπήρξαν επικριτές του -όπως και για άλλες παρόμοιες σειρές- ότι βοηθούν στο να γίνει εντυπωσιακός ή και να εκλογικευτεί ο χαρακτήρας ενός καταδικασμένου δολοφόνου. Σε άλλες περιπτώσεις οι συγγενείς των θυμάτων διαμαρτυρήθηκαν στα social media για το γεγονός πως αναπαριστά εκείνες τις στιγμές με τέτοιο τρόπο που τα τραύματα του παρελθόντος επιστρέφουν για αυτούς.

Αυτό που ίσως δεν γίνεται άμεσα αντιληπτό από τη σειρά, σημειώνει το therichest.com, είναι ότι η ανάκριση που οδήγησε στην ομολογία του Ντάμερ διήρκεσε 60 ολόκληρες ώρες. Οι ντετέκτιβ που παρουσιάζονται στην εκπομπή, ο ντετέκτιβ Patrick Kennedy και ο ντετέκτιβ Dennis Murphy, ήταν πραγματικοί, αλλά κάποιοι από τους συγκεκριμένους διαλόγους έγιναν για την εκπομπή αφού η έκθεση δεν είναι ακριβές αντίγραφο.

Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί ότι ενώ η σειρά πλαισιώνει την αρχική ανάκριση ως την πηγή των (περισσότερων) πληροφοριών που δίνονται για την πρώιμη ζωή του Ντάμερ, υπάρχουν, επίσης, λεπτομέρειες από μεταγενέστερες συνεντεύξεις σε δημοσιεύματα όπως το MSNBC και το Inside Edition που επηρεάζουν την ιστορία που αφηγείται εδώ.

Evan Peters: Ο ηθοποιός που υποδύθηκε τον κανίβαλο Ντάμερ αποκαλύπτει πώς μπήκε στο... πετσί του ρόλου

Ο ηθοποιός μίλησε πρόσφατα στο Netflix και κατέθεσε την εμπειρία του ως... Τζέφρι Ντάμερ. Όπως είπε χαρακτηριστικά στη συνέντευξή του, ήταν ο πιο σκληρός ρόλος που έχει αναλάβει ποτέ στη ζωή του.

Η πρώτη συμβουλή που του έδωσε ο Ράιαν Μέρφι, όπως αποκάλυψε, ήταν να παρακολουθήσει τη συνέντευξη που έδωσε ο πραγματικός Ντάμερ στον Στόουν Φίλιπς, προκειμένου να μελετήσει τον χαρακτήρα, τις κινήσεις και την ψυχοσύνθεσή του.

Στη συνέχεια, διάβασε πολλές βιογραφίες του, αλλά και την έκθεση της αστυνομίας, ενώ κατάφερε να εντοπίσει επίσης την ομολογία του Ντάμερ το 1992, καθώς και μια μαγνητοφώνηση, στην οποία μιλάει σε έναν ψυχολόγο/ντετέκτιβ.

«Ήταν συγκλονιστικό που συνέβησαν όλα αυτά. Ένιωσα σημαντικό να σεβαστούμε τα θύματα, τις οικογένειές τους και να προσπαθήσουμε να πούμε την ιστορία όσο πιο αυθεντικά γίνεται», θυμάται ο Έβαν Πίτερς.

Ωστόσο, τα πράγματα δυσκόλεψαν για τον ηθοποιό, όταν ήρθε η ώρα να υποδυθεί τον Ντάμερ μπροστά στον φακό. «Ήταν μια πολύ δύσκολη διαδικασία. Ήταν το πιο σκληρό πράγμα που μου έχει ζητηθεί να κάνω στην καριέρα μου», τόνισε.

«Ειλικρινά, φοβόμουν πάρα πολύ για όλα αυτά τα πράγματα που έκανε και βούτηξα σε αυτό. Η προσπάθειά μου να αφοσιωθώ σε αυτό ήταν από τα πιο δύσκολα πράγματα σε ολόκληρη τη ζωή μου. Ήθελα να είμαι αυθεντικός», συμπλήρωσε στη συνέχεια.

Ανέφερε μάλιστα, πως για να καταφέρει να μπει στον ρόλο του και να γίνει ένα με τον ήρωά του, «έπρεπε να πάει σε πραγματικά "σκοτεινά" μέρη και να μείνει εκεί για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα».

Αν δεν ήταν εκεί το συνεργείο της παραγωγής, ο Πίτερς αναφέρει πως θα «ένιωθε πολύ εκτεθειμένος» και μάλιστα, ίσως ένιωθε πως βρίσκεται σε κίνδυνο ψυχικά.

«Το συνεργείο έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο να με κρατήσει στα προστατευτικά κιγκλιδώματα. Δεν μπορώ να τους ευχαριστήσω όσο θα ήθελα, δεν θα μπορούσα να είχα κάνει τίποτα γι' αυτόν τον ρόλο, χωρίς αυτούς», δήλωσε.

Μάλιστα, φρόντισε να ευχαριστήσει συγκεκριμένα άτομα, για τη συνεργασία τους. «Ευχαριστώ την υπεύθυνη φωτογραφίας και εστίασης Σάρα Μπράντες, που ήταν μια ανάσα καθαρού αέρα και φωτός, ενώ γύριζα όλες αυτές τις φρικιαστικές σκηνές. Κι ένα ευχαριστώ στον Τζέισον ΜακΚόρνικ, τον διευθυντή φωτογραφίας της σειράς», ανέφερε.

Όσο κι αν δυσκολεύτηκε ο Έβαν Πίτερς, κατάφερε τελικά αυτό που ήθελε. Έδωσε μια εξαιρετική ερμηνεία, την καλύτερη ίσως στην επαγγελματική του πορεία μέχρι σήμερα. Πολλοί ωστόσο, είναι εκείνοι που επισημαίνουν ότι «ο Ντάμερ δεν πρέπει να φαίνεται αλλιώς στα μάτια του κοινού, απλά και μόνο επειδή ο Πίτερς είναι καλός ηθοποιός».

 

Γράφει ο George James

Πηγές:

- Τζέφρι Ντάμερ. Ο πιο διάσημος serial killer της Αμερικής. Κανιβάλιζε τους νεκρούς εραστές του για να καταπολεμήσει τη μοναξιά του!

- Jeffrey Dahmer, ο κανίβαλος του Μιλγουόκι

- Τζέφρι Ντάμερ: O serial killer των ΗΠΑ που δολοφόνησε και τεμάχισε 17 νεαρούς άνδρες

- Dahmer: Σπάει τα ρεκόρ προβολών στο Netflix η σειρά με τον κανίβαλο Evan Peters

- Jeffrey Dahmer: H πραγματική ιστορία της Glenda Cleveland της γειτόνισας που συνέβαλε στην σύλληψη του “Kανίβαλου του Milwaukee”!

- Έβαν Πίτερς: Ο ηθοποιός που υποδύθηκε τον κανίβαλο Ντάμερ αποκαλύπτει πώς μπήκε στο... πετσί του ρόλου