Η αληθινή ιστορία του Ed Gein, γνωστού και ως «Ο Χασάπης του Plainfield», αποτελεί μία από τις πιο ανατριχιαστικές και σκοτεινές σελίδες της αμερικανικής εγκληματολογίας.
Η ιστορία του επανέρχεται στο προσκήνιο με την προβολή της σειράς Monster: The Ed Gein Story στο Netflix, δημιουργία του Ryan Murphy, η οποία εξετάζει τη ζωή και τα εγκλήματα του Gein, καθώς και την πολιτισμική του κληρονομιά.
Τα πρώτα χρόνια
Ο Edward Theodore Gein γεννήθηκε στις 27 Αυγούστου 1906 στο La Crosse, Wisconsin. Ήταν το δεύτερο από τα δύο παιδιά του George και της Augusta Gein. Η Augusta ήταν αυστηρή, θρησκόληπτη και είχε εμμονή με την αμαρτία των γυναικών, ενώ ο πατέρας του ήταν αλκοολικός και αδιάφορος, με περιορισμένη παρουσία στην οικογένεια.
Μετά τον θάνατο του πατέρα του το 1940, ο Ed και ο αδελφός του Henry μετακόμισαν σε μια απομονωμένη φάρμα κοντά στο Plainfield, Wisconsin. Η Augusta συνέχισε να ασκεί ισχυρή επιρροή στον Ed, ενισχύοντας την αποστροφή του προς τις γυναίκες και την εμμονή του με τον θάνατο. Η παιδική του ηλικία χαρακτηρίζεται από φόβο, θρησκευτικό φανατισμό και κοινωνική απομόνωση, στοιχεία που επηρέασαν καθοριστικά τη μετέπειτα ζωή του.
Η μητέρα του, εμμονική με την αμαρτία, προειδοποιούσε τον Ed ότι όλες οι γυναίκες ήταν διεφθαρμένες και ότι η σεξουαλική συμπεριφορά τους θα οδηγούσε στην καταστροφή. Αυτός ο συνδυασμός αυστηρής ανατροφής και απομόνωσης δημιούργησε βαθιά ψυχολογικά τραύματα, τα οποία αργότερα θα εκφράζονταν με την εμμονή του με το θάνατο και τον έλεγχο του σώματος των γυναικών.
Τα εγκλήματα
Η εγκληματική δραστηριότητα του Gein ξεκίνησε τη δεκαετία του 1940 με την εκταφή σωρών γυναικών από τοπικά κοιμητήρια. Χρησιμοποιούσε τα ανθρώπινα υπολείμματα για να δημιουργήσει αντικείμενα όπως μάσκες, καπέλα, φωτιστικά και διακοσμητικά από ανθρώπινο δέρμα και κόκαλα.
Η φρίκη δε σταματά εδώ. Οι ντέτεκτιβς κατάλαβαν αμέσως πως τα μέλη με τα οποία ο Γκέιν είχε «διακοσμήσει» το σπίτι του διέφεραν ως προς τη σήψη τους.
Άρχισαν να υποψιάζονται πως κάτι περίεργο συμβαίνει όταν βρήκαν μια ολόσωμη στολή στη μορφή γυναικείου σώματος φτιαγμένη εξολοκλήρου από δέρμα πτωμάτων, την οποία –όπως ο ίδιος ο Γκέιν ομολόγησε- φορούσε μέσα στο σπίτι υποδυόμενος τη μητέρα του.
Ο ίδιος παραδέχτηκε στην αστυνομία πως τα «φρέσκα πτώματα» δεν επαρκούσαν για να ολοκληρώσει τη συλλογή του γι’ αυτό και αποφάσισε να… δανειστεί μερικά από τα τρία τοπικά νεκροταφεία μεταξύ 1947 – 1952. Τα βράδια ξέθαβε πτώματα από τάφους γυναικών και έπαιρνε μαζί του όσα του θύμιζαν τη μητέρα του.
Οι ψυχίατροι υποστήριξαν πως ενδόμυχα αυτό που ήθελε ήταν να μεταμορφωθεί σε γυναίκα και να πάρει τη θέση της μητέρας του. Όταν ρωτήθηκε αν ερχόταν σε σεξουαλική επαφή με τα πτώματα που έκλεβε, ο ίδιος απάντησε με όσο κυνισμό διέθετε: «Όχι, ποτέ. Μυρίζουν πολύ άσχημα. Στολίζω απλά το σπίτι με τα κομμάτια τους».
Ο Gein συνελήφθη για πρώτη φορά το 1957 όταν οι αρχές ερευνούσαν την εξαφάνιση της Bernice Worden, η οποία ήταν ιδιοκτήτρια καταστήματος υλικού κατασκευών. Οι ερευνητές βρήκαν μια απόδειξη αγοράς από τον Gein μαζί με αίμα στο κατάστημα, οδηγώντας τους στον ίδιο και στο αγρόκτημά του. Σε μια αποθήκη, βρήκαν το ακρωτηριασμένο σώμα της Worden κρεμασμένο από γάντζους με το κεφάλι της κομμένο.
Ο Gein, 51 ετών τότε, παραδέχτηκε τη δολοφονία της Worden. Μέσα στο σπίτι του όμως, οι ερευνητές δε βρήκαν μόνο το κεφάλι της Worden. Ανθρώπινα κρανία, ένα φωτιστικό φτιαγμένο από ανθρώπινο δέρμα, περισσότερες από επτά μάσκες φτιαγμένες από το δέρμα γυναικείων προσώπων, ένα κορσέ από το δέρμα γυναικείου κορμού και άλλα πολλά ήταν ανάμεσα στα όσα φρικιαστικά ανακάλυψαν.
Βρήκαν επίσης υπολείμματα από το σώμα της Mary Hogan, ιδιοκτήτριας ταβέρνας που είχε εξαφανιστεί τρία χρόνια πριν. Ο Gein παραδέχτηκε πως τη σκότωσε, ενώ αποκάλυψε πως άλλα ανθρώπινα μέλη τα πήρε κλέβοντας τουλάχιστον εννέα τάφους από το τοπικό κοιμητήριο.
Οι αστυνομικές έρευνες αποκάλυψαν ότι ο Gein επέλεγε τα θύματά του συνήθως γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας, τις οποίες θεωρούσε υποκατάστατα της μητέρας του. Η εμμονή του με το σώμα και η χρήση των ανθρώπινων υπολειμμάτων για την κατασκευή αντικειμένων υποδήλωνε βαθιά ψυχολογική διαταραχή και κοινωνική αποξένωση.
Ψυχιατρική εκτίμηση και δίκη
Μετά τη σύλληψή του, ο Gein κρίθηκε ψυχικά ασταθής και ανακηρύχθηκε ακατάλληλος για δίκη. Αρχικά φυλακίστηκε στο Κεντρικό Ψυχιατρικό Νοσοκομείο του Wisconsin και αργότερα μεταφέρθηκε στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Mendota στο Madison.
Η δίκη του ξεκίνησε στις 14 Νοεμβρίου του 1968, όπου οι ψυχίατροι κατέθεσαν ότι δεν είχε επίγνωση των πράξεών του κατά τη διάρκεια των εγκλημάτων του. Η απόφαση αυτή αναδεικνύει την πρόκληση που αντιμετωπίζουν τα νομικά συστήματα όταν έχουν να κάνουν με εγκλήματα που διαπράττονται από άτομα με σοβαρές ψυχικές διαταραχές.
Τελικά καταδικάστηκε σε ισόβιο εγκλεισμό σε ψυχιατρικό ίδρυμα, όπου και πέθανε στις 26 Ιουλίου του 1984 σε ηλικία 77 ετών από αναπνευστική ανεπάρκεια που σχετιζόταν με τον καρκίνο του πνεύμονα, ενώ βρισκόταν στο Ψυχιατρικό Ινστιτούτο Mendota στο Ουισκόνσιν.
Πολιτιστική κληρονομιά
Η ιστορία του Ed Gein έχει αφήσει ανεξίτηλο αποτύπωμα στον κινηματογράφο και τη λογοτεχνία τρόμου. Ταινίες όπως το Psycho (1960), The Texas Chain Saw Massacre (1974) και The Silence of the Lambs (1991) αντλούν στοιχεία από τις εγκληματικές του πράξεις.
Οι χαρακτήρες Norman Bates και Buffalo Bill βασίζονται εν μέρει στον Gein. Η σειρά του Netflix, Monster: The Ed Gein Story, εστιάζει στη ζωή και τα εγκλήματα του Gein, αναδεικνύοντας την επιρροή του στην pop κουλτούρα και την ψυχολογία των εγκληματιών. Παράλληλα, η ιστορία του έχει εμπνεύσει πλήθος βιβλίων και ντοκιμαντέρ που εξετάζουν τη σύνδεση μεταξύ οικογενειακής βίας, ψυχικών διαταραχών και εγκληματικής συμπεριφοράς.
Το σπίτι του Gein
Το σπίτι του Gein ήταν ένα από τα πιο φρικιαστικά στοιχεία της υπόθεσης. Βρισκόταν κοντά στο Plainfield, Wisconsin, και ήταν γεμάτο με αντικείμενα φτιαγμένα από ανθρώπινα υπολείμματα.
Μετά τη σύλληψή του, το σπίτι καταστράφηκε σε ύποπτη πυρκαγιά το 1958, πριν προλάβει να δημοπρατηθεί.
Η πυρκαγιά ενίσχυσε τη φήμη του Gein ως μυθικού εγκληματία, ενώ το αυτοκίνητό του εκτέθηκε σε περιοδεύουσα έκθεση, εκμεταλλευόμενο τη φήμη του και την περιέργεια του κοινού.
Ψυχολογική ανάλυση
Η ψυχολογία του Ed Gein έχει μελετηθεί εκτενώς από εγκληματολόγους και ψυχολόγους. Η αυστηρή ανατροφή του από τη μητέρα του, σε συνδυασμό με την απομόνωση και την έλλειψη κοινωνικών επαφών, συνέβαλαν στην ανάπτυξη σοβαρών ψυχικών διαταραχών.
Η εμμονή του με τον θάνατο και τις γυναίκες, καθώς και η χρήση των σωμάτων για τη δημιουργία αντικειμένων, υποδεικνύουν μια πολύπλοκη ψυχική κατάσταση, όπου η διαστροφή και η νοσηρή φαντασία συνδυάστηκαν με την πραγματική βία.
Οι ειδικοί τον θεωρούν ως παράδειγμα ακραίας ψυχοπαθολογίας που συνδυάζει νεκρομανία, εμμονή με τον μητρικό ρόλο και απομόνωση.
Κοινωνική αντίδραση
Τα εγκλήματα του Gein προκάλεσαν σοκ στην τοπική κοινωνία και σε ολόκληρη τη χώρα. Οι κάτοικοι του Plainfield ένιωσαν φόβο και αμηχανία, καθώς η φαινομενικά ήρεμη φάρμα του Gein αποδείχθηκε κέντρο φρικαλεότητας.
Η υπόθεση τράβηξε την προσοχή των μέσων μαζικής ενημέρωσης, με δημοσιογράφους να περιγράφουν λεπτομερώς τα ευρήματα και να δημιουργούν ένα αίσθημα τρόμου και μαγείας γύρω από την προσωπικότητα του Gein.
Η υπόθεση έθεσε επίσης σημαντικά ερωτήματα για την πρόληψη εγκλημάτων από άτομα με σοβαρές ψυχικές διαταραχές και τον ρόλο της κοινωνίας στην προστασία των πολιτών.
Σειρά Netflix: Monster: The Ed Gein Story
Ο Ed Gein ενσαρκώνεται από τον Charlie Hunnam, ενώ τη μητέρα του Augusta υποδύεται η Laurie Metcalf. Στο καστ συμμετέχουν επίσης η Vicky Krieps και ο Tom Hollander, ο οποίος εμφανίζεται ως ο σκηνοθέτης Alfred Hitchcock -ένας συμβολικός ρόλος που συνδέει την πραγματικότητα με τη μυθοπλασία, αφού ο Hitchcock εμπνεύστηκε τον χαρακτήρα του Norman Bates στο Psycho από την υπόθεση Gein.
Η σειρά του Netflix εστιάζει στη ζωή και τα εγκλήματα του Ed Gein, αναδεικνύοντας την επιρροή του στην pop κουλτούρα και την ψυχολογία των εγκληματιών.
Παρουσιάζει τη σκοτεινή πλευρά της αμερικανικής κοινωνίας της δεκαετίας του 1950 και εξετάζει πώς τα εγκλήματα του Gein επηρέασαν τον κινηματογράφο τρόμου. Η αφήγηση συνδυάζει στοιχεία βιογραφίας, ψυχολογικής ανάλυσης και ιστορικού πλαισίου, δίνοντας μια ολοκληρωμένη εικόνα του ατόμου πίσω από τον μύθο.
Παρότι η σειρά βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα, πολλές λεπτομέρειες έχουν δραματοποιηθεί ή προστεθεί για τις ανάγκες της πλοκής.
1. Η παρενδυσία του Gein
Η σειρά Monster: The Ed Gein Story ανοίγει με μια σκηνή που μοιάζει βγαλμένη από τις πιο έκφυλες φαντασιώσεις του Ryan Murphy: ο Ed κάνει αυτοερωτική ασφυξία (erotic asphyxiation) φορώντας τα εσώρουχα της μητέρας του. Σε άλλα σημεία της σειράς, η παρενδυσία του Ed Gein γίνεται βασικό κομμάτι της πλοκής. Μόνο που… δεν έχει καμία ιστορική βάση.
Ο πραγματικός Ed Gein δεν ήταν παρενδυτικός, ούτε φορούσε τα ρούχα της μητέρας του. Αυτό που έκανε -και εδώ είναι το ανατριχιαστικό αλλά αληθινό κομμάτι- ήταν να κατασκευάζει «κοστούμια από ανθρώπινο δέρμα». Δηλαδή έραβε δέρμα από τα πτώματα των γυναικών που ξέθαβε από νεκροταφεία, προσπαθώντας να «φορέσει» το σώμα μιας γυναίκας, να γίνει εκείνη - όχι επειδή ένιωθε γυναίκα, αλλά επειδή ήταν παθολογικά δεμένος με τη μητέρα του και ήθελε να την «αναστήσει» με φρικιαστικό τρόπο.
Ο Murphy, όμως, παίρνει αυτή τη διαταραγμένη ψυχολογία και τη μετατρέπει σε φετιχιστικό θέαμα, σαν να ήταν μια σκηνή από κάποιον ερωτικό θρίλερ. Εισάγει τη φαντασίωση του Gein ως queer επιθυμία, κάτι ανάμεσα σε τρανς δυσφορία και σεξουαλική παρέκκλιση, λες και το ένα συνεπάγεται το άλλο. Η αλήθεια είναι πως ο Gein δεν είχε κανένα στοιχείο σεξουαλικής ταυτότητας που να συνδέεται με την παρενδυσία. Δεν αυτοϊκανοποιούνταν ντυμένος γυναίκα, ούτε συνδύαζε τον ερωτισμό με τη «μεταμόρφωση». Ήταν απλώς ένας βαθιά απομονωμένος, ψυχωτικός άντρας που έβλεπε τη μητέρα του σαν πηγή εξουσίας και αγνότητας, κάτι που ήθελε να «ενσωματώσει» με την πιο κυριολεκτική έννοια.
Οπότε αυτή η πρώτη σκηνή είναι χαρακτηριστική του τρόπου που δουλεύει ο Murphy: παίρνει ένα ψυχιατρικό φαινόμενο και το σερβίρει σαν softcore horror. Κι αυτό, πέρα από ανακρίβεια, είναι και επικίνδυνο, γιατί αναπαράγει τη μυθολογία του παρενδυτικού ή του τραν δολοφόνου, που υπάρχει στον κινηματογράφο (παρενδυσία στο Psycho και τρανς ταυτότητα στη Σιωπή των Αμνών), κάτι που έχει δαιμονοποιήσει επί δεκαετίες τα queer άτομα.
2. Η σεξουαλικότητα του πρωταγωνιστή
Η σειρά συνεχώς επιστρέφει στη σεξουαλική διαστροφή του Gein, δείχνοντάς τον να έχει σεξουαλικές εμπειρίες με άλλες γυναίκες, αλλά και να αντλεί ερωτική ικανοποίηση από τα εγκλήματά του.
Η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική: ο Ed Gein ήταν ουσιαστικά ασέξουαλ και όχι με τη σημερινή, πολιτικά ορθή έννοια της ασέξουαλικότητας. Ο Gein δεν ενδιαφερόταν για σεξ, δεν αναζητούσε συναισθηματική ή σωματική σύνδεση με άλλους. Ο όρος που περιγράφει καλύτερα την κατάστασή του είναι stunted sexuality: η σεξουαλικότητά του ήταν παρεμποδισμένη, τραυματισμένη και καταπιεσμένη από την υπερβολική θρησκευτική και ψυχολογική πίεση της μητέρας του, καθώς και από την απομόνωση που βίωσε από παιδί.
Αντιθέτως από ό,τι δείχνει η σειρά, δεν είχε “φλερτ”, ερωτικές σχέσεις ή σεξουαλικά παιχνίδια με τις γυναίκες γύρω του. Ο Ed Gein πέθανε παρθένος. Οι λίγες αλληλεπιδράσεις του με γυναίκες ήταν περιορισμένες, άβολες και συναισθηματικά αποστασιοποιημένες. Τα εγκλήματά του ήταν ένας παθολογικός τρόπος να βιώνει και να διαχειρίζεται τη λανθασμένη, μπερδεμένη σχέση του με τη μητέρα και τη γυναικεία μορφή ευρύτερα. Επιπλέον, δεν ήταν ούτε κανίβαλος ούτε νεκρόφιλος.
Η παθολογία του Gein δεν είχε ρίζες στον ερωτισμό. Ήταν αποτέλεσμα πένθους, καταπίεσης και ψύχωσης. Κάθε ψυχολογική έκθεση, κάθε απομαγνητοφωνημένη ανάκριση και κάθε σύγχρονη μαρτυρία συμφωνεί: δεν είχε ποτέ σεξουαλική σχέση με κανέναν, ζωντανό ή νεκρό. Όταν οι ανακριτές ρώτησαν για νεκροφιλία, εκείνος απάντησε κατηγορηματικά όχι, ισχυριζόμενος ότι τα σώματα «μύριζαν πολύ άσχημα». Η ψυχιατρική ομάδα που τον εξέτασε κατέληξε ότι ήταν ασέξουαλ, χωρίς λειτουργική λίμπιντο, χωρίς ερωτικές σχέσεις και στοιχεία αυτοϊκανοποίησης. Δεν ήταν παρθένος από ηθική επιλογή. 'Ηταν συναισθηματικά «παγωμένος» σε ένα σχεδόν παιδικό στάδιο.
Η σειρά εισάγει τον όρο «γυνοφιλία» και συγκρίνει τις φετιχιστικές τάσεις του Gein με την τρανς εμπειρία, κάτι που είναι εντελώς παραπλανητικό. Η ίδια η Christine Jorgensen (η πρώτη διάσημη τρανς γυναίκα της εποχής) εμφανίζεται στο τέλος για να «διορθώσει» αυτή τη σύγχυση — αλλά είναι αργά.
Το μεγαλύτερο μέρος της σειράς έχει ήδη κάνει τη ζημιά, εξισώνοντας επικίνδυνα το gender nonconformity με εγκληματική διαστροφή.
3. Δεν κατηγορήθηκε για τον θάνατο του αδερφού του ούτε της Evelyn Hartley
Στη σειρά βλέπουμε τον Ed Gein να δολοφονεί τον αδερφό του. Στην πραγματικότητα, ο θάνατος του Henry Gein θεωρήθηκε ατύχημα. Σύμφωνα με τις αρχές, πέθανε από έλλειψη οξυγόνου ή έμφραγμα κατά τη διάρκεια μια πυρκαγιάς στον αχυρώνα της οικογένειας. Ωστόσο, οι συνθήκες ήταν ιδιαιτέρως ύποπτες. Για πολλούς, ο Ed Gein ήταν ο πραγματικός δολοφόνος, όμως αυτό δεν έχει αποδειχθεί ποτέ.
Όσο για την Evelyn Hartley, την νταντά που, στη σειρά, ο Ed Gein σκοτώνει επειδή «του έκλεψε τη δουλειά», πρόκειται για ποιητική αδεία σε στεροειδή! Η νεαρή Hartley ζούσε σε άλλη πόλη, δε φαίνεται να είχε κάποια επαφή με τον Gein, δεν ταίριαζε στο προφίλ των θυμάτων του, ο τρόπος της δολοφονίας της δεν ταίριαζε με το modus operandi του Gein και το πτώμα της δεν ήταν μεταξύ των θυμάτων που βρέθηκαν στο σπίτι του.
4. Η σχέση του με την Adeline Atkins
Η Adeline Atkins γνώριζε τον Ed Gein για χρόνια και, σύμφωνα με τα λεγόμενά της, διατηρούσαν επαφή για περίπου μια εικοσαετία. Τον παρουσίαζε ως έναν ντροπαλό, απόμακρο αλλά πάντα ευγενικό άνδρα. Αργότερα, η Atkins θα δήλωνε ότι υπερέβαλλε στις μαρτυρίες της και ποτέ δεν ήταν τόσο κοντά με τον Gein. Σε κάθε περίπτωση, υποστήριζε ότι η σχέση τους ήταν καθαρά πλατωνική. Στη σειρά του Netflix δεν τους βλέπουμε μόνο να γίνονται ζευγάρι, αλλά η Atkins σταδιακά δείχνει ένα άλλο πρόσωπο: είναι συνεργός του Gein, σαδίστρια και, εν τέλει, το ίδιο (αν όχι και περισσότερο) «τέρας» με τον δολοφόνο. Όπως θα μαντέψατε τίποτα από αυτά δεν εφάπτεται ούτε στο ελάχιστο με τα ιστορικά γεγονότα.
5. Δε βοήθησε στη σύλληψη του Ted Bundy
Η σύνδεση του Gein με τον Bundy παρουσιάζεται ως πολιτισμική, αλλά δεν πείθει. Ο Ed Gein δεν είχε καμία συμμετοχή στη σύλληψη του Ted Bundy, ούτε καν ως πληροφοριοδότης. Η αφήγηση του Monster επιχειρεί να δημιουργήσει μια ψευδή σύνδεση ανάμεσα σε δύο serial killers, προφανώς για να ενισχύσει την αίσθηση ενός σκοτεινού «συμπαντικού νήματος» που συνδέει όλα τα φρικιαστικά εγκλήματα της Αμερικής του 20ού αιώνα.
Η σειρά προσπαθεί να «ξεπλύνει» τις πιο βαριές της εμμονές: το βαθύ ενδιαφέρον για gore και ψυχολογικό πόνο, με μια επίπλαστη κοινωνιολογική επικάλυψη
6. O προσβλητικός τρόπος που αντιμετωπίζουν τον Anthony Perkins
Ο Perkins, στη ζωή του, όντως είχε συμβουλευτεί έναν θεραπευτή που αργότερα χαρακτηρίστηκε επικίνδυνος για «conversion therapy», αλλά αυτό συνέβη πολύ αργότερα, όχι κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του Psycho, όπως αφήνει να εννοηθεί η σειρά. Είναι εξαιρετικά άδικο να υπονοείται ότι ο Perkins ένιωσε κάποια σύνδεση με έναν άντρα που βίαζε νεκρούς και φορούσε γυναικεία δέρματα μόνο και μόνο επειδή αντιμετώπιζε προβλήματα με τον σεξουαλικό του προσανατολισμό. Η σειρά προσπαθεί να «ξεπλύνει» τις πιο βαριές της εμμονές: το βαθύ ενδιαφέρον για gore και ψυχολογικό πόνο, με μια επίπλαστη κοινωνιολογική επικάλυψη. Ο Murphy έχει συχνά επιχειρήσει να συνδέσει την queer ταυτότητα με μια ψυχοσεξουαλική αυτο-απέχθεια που εκδηλώνεται με φρικτούς τρόπους. Το αποτέλεσμα είναι ανησυχητικό, λυπηρό και βαθιά απογοητευτικό.
7. Η πραγματική φωνή του Ed Gein
Ο Χάναμ υποδύεται τον Γκιν με μια φωνή που είναι μαλακή, ψηλή (σχεδόν παιδική) και πνιχτή ή ήπια. Αυτός ο ασυνήθιστος τόνος της φωνής έγινε κεντρικό στοιχείο του ανατριχιαστικού χαρακτήρα του.
Ο Χάναμ δήλωσε ότι βασίστηκε στη φωνή που δημιούργησε στην επιδίωξη του Γκιν να ευχαριστήσει τη μητέρα του, Ογκούστα. Η μητέρα του συνεχώς τον καταδίκαζε και του έλεγε ότι θα ήθελε να είχε γεννηθεί κορίτσι. Ο Χάναμ θεώρησε ότι:
«Αυτή η απαλή, ψηλή φωνή ίσως ήταν ένας τρόπος με τον οποίο ο Εντ έδινε άδεια στη μητέρα του να τον αγαπήσει.»
Παρόλο που οι ηχογραφήσεις του πραγματικού Εντ Γκιν είναι εξαιρετικά σπάνιες, ο Χάναμ κατάφερε να αποκτήσει πρόσβαση σε μια σπάνια, 70λεπτη ηχογράφηση του δολοφόνου από το 1957. Η απόφασή του για τη φωνή διαμορφώθηκε αφού άκουσε αυτή την κασέτα.
Οι διαθέσιμες σπάνιες ηχογραφήσεις του πραγματικού Εντ Γκιν (που έγιναν γύρω από τη σύλληψή του το 1957) αποκαλύπτουν μια φωνή που ήταν όντως απαλή και ήσυχη (meek), αλλά πιθανώς πιο τραχιά και με πιο παραδοσιακά ανδρικό τόνο από την ερμηνεία του Χάναμ.
Ο Μέρφι σκέφτηκε ότι ο Χάναμ ήταν τέλειος για τον ρόλο αφότου είδε μια φωτογραφία του από παπαράτσι. «Σκέφτηκα, "Α, φαίνεται στοιχειωμένος". Υπήρχε κάτι πολύ … Εντ σε αυτόν εκείνη την ημέρα».
Το ερώτημα, ωστόσο, ήταν αν ο ηθοποιός των Sons of Anarchy και Crimson Peak θα ήταν έτοιμος για τον ανατριχιαστικό ρόλο της σεζόν. «Ήταν το πιο εύκολο ναι» νομίζω που έχω πάρει ποτέ στην καριέρα μου», δήλωσε ο Μέρφι στο Tudum του NETFLIX.
Ο Χάναμ δέχθηκε να ενσαρκώσει τον Εντ Γκιν, έχοντας ουσιαστικά... άγνοια κινδύνου.
«Ήξερα πολύ λίγα για τον Εντ», δήλωσε ο σταρ. «Ήξερα ότι υπήρχε ένας άντρας που θεωρούνταν ο πρώτος κατά συρροή δολοφόνος, ο οποίος είχε δραστηριοποιηθεί στην αγροτική Μεσοδυτική Αμερική μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο - και ότι είχε μια κάπως ανθυγιεινή σχέση με τη μητέρα του. Αυτά ήταν στην πραγματικότητα όλα όσα γνώριζα για αυτόν».
Αλλά υποχρεωτικά έμαθε πολλά περισσότερα για τα φρικιαστικά εγκλήματα και το άρρωστο μυαλό του Γκιν.
Για τον Χάναμ, το να υποδυθεί τον Εντ ήταν μια τρομερή πρόκληση που σήμαινε σωματική μεταμόρφωση - έχασε περισσότερα από 15 κιλά για να αποτυπώσει την ευλύγιστη σωματική υπόσταση του Γκιν - καθώς και συναισθηματική.
«Όσο περισσότερο μάθαινα για αυτόν, τόσο περισσότερο γινόταν σαφές πόσο μεγάλη ήταν η απόσταση μεταξύ του ποιος είμαι στην κανονική μου ζωή και του ποιος ήταν ο Εντ», δήλωσε ο ηθοποιός.
Κληρονομιά και αντίκτυπος
Η ιστορία του Ed Gein συνεχίζει να προκαλεί δέος και ενδιαφέρον. Η φήμη του ως «Ο Χασάπης του Plainfield» έχει αφήσει ανεξίτηλο αποτύπωμα στην αμερικανική εγκληματολογία και την pop κουλτούρα. Τα εγκλήματά του, αν και περιορισμένα σε αριθμό, ήταν εξαιρετικά φρικιαστικά και προκαλούσαν σοκ στην κοινωνία της εποχής. Η σειρά του Netflix αναδεικνύει αυτή τη σκοτεινή πλευρά της ιστορίας, προσφέροντας μια νέα προοπτική στα γεγονότα και αναλύοντας τον συνδυασμό ψυχολογικών, κοινωνικών και οικογενειακών παραγόντων που οδήγησαν στη δημιουργία ενός από τους πιο διαβόητους εγκληματίες της Αμερικής.
Η ιστορία του Ed Gein είναι μια υπενθύμιση των σκοτεινών γωνιών της ανθρώπινης ψυχής και της επιρροής που μπορεί να έχει το οικογενειακό περιβάλλον στην ανάπτυξη της προσωπικότητας. Η σειρά Monster: The Ed Gein Story προσφέρει μια ευκαιρία για βαθύτερη κατανόηση αυτών των φαινομένων και της επίδρασής τους στην κοινωνία και τον πολιτισμό, θυμίζοντας ότι πίσω από κάθε μύθο τρόμου κρύβεται μια αληθινή ιστορία με τραγικές συνέπειες.
Επιμέλεια άρθρου: George James
Πηγές:
- Ed Gein: Η αληθινή ιστορία του «Χασάπη του Plainfield» που έγινε σειρά στο Netflix
- Monster: The Ed Gein Story – Ποιος ήταν ο serial killer της νέας σειράς του Netflix
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου